این دفعه از طریق امکانات مجازی و قطعی و وصلی های اینترنت  گاهی پر سرعت و گاهی کم سرعت ، مهمان  مهربانی نویسنده ای از این دیار شدیم و میزبانی ششمین جلسه ی انجمن داستان هور را به جا آوردیم.

طیبه شجاعی نویسنده ی کودک و نوجوان کرمانی اعضا انجمن هور را بچه های خوش ذوق و داستان نویس خطاب قرار داد که ساختار داستان کوتاه را می شناسند وخوب می نویسند و گفت: به نظر من بچه ها منتقد های خوبی هستند چون به عنوان یک مخاطب، به دقت آثار را مطالعه می کنند  و به عنوان یک نویسنده به دقت توصیف می کنند و می نویسند و فقط کافی است اصول و قواعد را بهتر مرور کنند.

شجاعی در پاسخ به سوال یکی از اعضا در نقد آثاردوستانش گفت: داستان باید گویای سوال هایی باشد که در ذهن مخاطب ایجاد می شود به گونه ای که  نه توضیحات اضافی و بدیهی داشته باشد و نه در ابهام باشد اما به هر حال ما باید به حسی که یک نویسنده در طول داستان به مخاطبش منتقل می کند احترام بگذاریم.

شجاعی که با دقت و حوصله تک تک آثاررا موشکافانه مطالعه و بررسی کرده بود با سوال از سن و سال بچه ها ، ضمن نزدیکی بیشتر با آن ها از تکنیک های مناسب در مهندسی ساختمان و شاکله ی داستان برایشان گفت و اشاره کرد: نویسنده می تواند با قلمش هر چیز غیر باور را باورپذیر جلوه دهد فقط به شرط این که هر چیز را در جای خودش قرار دهد و هر واژه ، اصطلاح ، شخصیت ، توصیف و ... را هدفمند به کار ببرد.

شجاعی به بچه ها گفت: شما درواقع خودتان اولین منتقدان آثار خودتان هستید پس برای داستان هایتان وقت بگذارید.

 وی همچنین به بچه ها پیشنهاد کرد که وقتی داستان هایشان را می نویسند، به دفعات آن ها را برای خودشان بخوانند و در پایان هر داستان از خودشان سوالاتی که در داستان وجود دارد را بپرسند و در این صورت است که متوجه می شوند که اثرشان نیاز به بازنویسی دارد یا خیر.

شجاعی همچنین با ترغیب بچه ها درتمرین نویسندگی  به آن ها پیشنهاد داد که رجوع دوباره به کتابخانه ها داشته باشند و آثار منتخب نویسندگان معاصر ایرانی را مطالعه کنند.